Το τραγούδι του καναρινιού ΙΙ

Παρακάτω σας παρουσιάζω ένα άρθρο μεταφρασμένο από τα Αγγλικά (ισπανού συγγραφέα) σχετικά με το επιστημονικό - θεωρητικό πλαίσιο του τραγουδιού του καναρινιού και της εκμάθησης – εκπαίδευσης του Timbrado.

Το άρθρο αυτό σας το παρουσιάζω, διότι έχει ενδιαφέρον το οποίο στηρίζεται σε επιστημονικό υπόβαθρο αλλά και στην εμπειρική διάσταση της εκμάθησης-εκπαίδευσης του καναρινιού Timbrado από διάφορους εκτροφείς. 

Δίνεται μεγαλύτερη έμφαση και ανάλυση στην εκπαίδευση του Timbrado κυρίως χωρίς δάσκαλο, πράγμα που συστήνεται κυρίως για τους εκτροφής της γραμμής του ασυνεχούς ρεπερτορίου και όχι του clasico - συνεχούς ρεπερτορίου, όπου το πουλί πρέπει να τραγουδά συγκεκριμένες νότες με συγκεκριμένο τρόπο. Άρα θα πρέπει ο αναγνώστης να είναι λίγο προσεκτικός.  

  

Το άρθρο αυτό αποτελεί συνέχει προηγούμενου άρθρου (Το τραγούδι του καναρινιού Ι), το οποίο καλό είναι να διαβαστεί συνδυαστικά και μπορείτε να το δείτε κάνοντας κλικ εδώ.

Εκμάθηση - Εκπαίδευση τραγουδιού στο καναρίνι

By Vicente Jerez Gomez Coronado
Translated from the Spanish by Sebastian Vallelunga

Μεταφρασμένο από τα Αγγλικά από τον Τρυφωνόπουλο Χρήστο.

Νευρολογικός έλεγχος κατά την εκμάθηση

Αν και το τραγούδι του καναρινιού εκτελείται στο όργανο "σύριγγα" είναι ο εγκέφαλος το σημείο όπου υπάρχει το περιεχόμενο του τραγουδιού, με συλλαβική σύνθεση της μουσικής και τους συγκεκριμένους μουσικούς κανόνες και όπως θα δούμε από εκεί ελέγχεται η εκτέλεση του τραγουδιού μέσω της σύριγγας.

Το 1976, ο Nottebohm Fernand, ειδικός στη συμπεριφορά των ζώων και της νευρογένεσης του Πανεπιστήμιο Rockefeller στη Νέα Υόρκη, προσδιόρισε ομάδες διαφοροποιημένων εγκεφαλικών κύτταρων που ελέγχουν το τραγούδι στα καναρίνια. Αυτά τα κύτταρα βρίσκονται σε ένα βασικό κέντρο, που ονομάζεται ανώτερο φωνητικό κέντρο (CVS ή SVC), το οποία στέλνει μια αξονική επιμήκυνση, σε ένα άλλο κέντρο που ονομάζεται τις robust archistriatalis (RA). Αυτό, με τη σειρά του, στέλνει άλλη αξονική επιμήκυνση στο κέντρο των κρανιακών υπογλώσσιων νεύρων που ελέγχουν τους μυς της σύριγγας.

* Δείτε σχετικό διάγραμμα, κάνοντας κλικ εδώ.

Και τα δύο κέντρα βρίσκονται στους μετωπιαίους λοβούς του καναρινιού που από εκεί ελέγχεται η πλήρης μαθησιακή συμπεριφορά. Το CVS φαίνεται να είναι υπεύθυνο για τον εντοπισμό, την απομνημόνευση και την παραγωγή του τραγουδιού. Σαν αποτέλεσμα, αυτό το κέντρο λειτουργεί για τον εντοπισμό τραγουδιών, λειτουργεί ως μνήμη ενός  μοντέλου τραγουδιού με σκοπό να το μιμηθούν, εάν το πουλί είναι αρσενικό, ή για να αναγνωρίσουν και να προσδιορίσουν την οικογένειά τους ή το σύντροφό τους, εάν το πουλί είναι θηλυκό. Αυτό το τραγούδι πληροφορία, αποθηκεύεται στο CVS, μεταφράζεται μέσω της αξονικός επιμήκυνση στο κέντρο RA το οποία είναι υπεύθυνο για την πρόκληση της κινητική δεξιότητας κατά την εκτέλεση του τραγουδιού μέσω του υπογλώσσιου κρανιακού νεύρου, το οποίο επικοινωνεί με τους μύες της σύριγγας.

Έχει αποδειχθεί, ότι τα κέντρα αυτά είναι μεγαλύτερα στα καναρίνια με πιο πολύπλοκο τραγούδι σε σχέση με εκείνα που έχουν απλούστερο. Μεγαλώνουν σε μέγεθος, με τη διαχείριση της τεστοστερόνης την άνοιξη, όταν τα επίπεδα της τεστοστερόνης είναι στο υψηλότερο σημείο τους. Με τον ίδιο τρόπο που είναι μεγαλύτερα στους άνδρες, είναι και στις γυναίκες. Από την άλλη πλευρά, μειώνεται σε μέγεθος μετά την αναπαραγωγική φάση τη στιγμή που υπάρχει επιστροφή στο ασταθές τραγούδι οπότε τα επίπεδα τεστοστερόνης στο αίμα μειώνονται σημαντικά.

Έχει αποδειχθεί επίσης, ότι η επιβίωση των αναγεννημένων νευρώνων που βρίσκονται στο CVS εξαρτάται από την παρουσία της τεστοστερόνης σε επαρκή επίπεδα, χρησιμοποιώντας αυτούς τους νευρώνες με τη βοήθεια ενός νευροτροφικού παράγοντα που προέρχεται από τον εγκέφαλο (FNDC). Βλέπουμε ότι η επιβίωση τους εξαρτάται από το χρόνο που το καναρίνι ξοδεύει στο τραγούδι και η χρήση που αφορά στα κινητικά κυκλώματα για να τραγουδήσει, προκαλεί την απελευθέρωση του FNDC, επηρεάζοντας στην τελευταία αυτή περίπτωση περισσότερους νευρώνες του RA κέντρου. Αυτό επιβεβαιώνει επίσης, ότι η ακρόαση των ήχων βοηθά να ξεδιπλώσει και να δώσει δύναμη στα ακουστικά κυκλώματα που συμμετέχουν στην εκμάθηση των τραγουδιστών (καναρινιών).

Η σημαντική πτώση του επιπέδου της τεστοστερόνης κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του πρώτου έτους ζωής του καναρινιού, από το Μάιο έως τον Ιούνιο, συμπίπτει με την 1η πτερόρροια και στην αύξηση του μεγέθους των κέντρων ελέγχου του τραγουδιού, το οποίο θα ανακάμψει τους επόμενους μήνες παράλληλα με την ανάκτηση των επιπέδων της τεστοστερόνης που φθάνουν στο ανώτατο όριο κατά το Νοέμβριο. Όλα αυτά συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του σταδίου του πλαστικού τραγουδιού που συνδέεται με τη σημαντική διαδικασία της μάθησης. Το μέγεθος των κέντρων του τραγουδιού, όπως έχει αναφερθεί, φτάνει στο μέγιστο κατά τη διάρκεια της άνοιξης, όταν τα επίπεδα της τεστοστερόνης είναι υψηλότερα.

Από το δεύτερο έτος και μετά και περιοδικά σε ετήσια βάση, κατά την έναρξη της αναπαραγωγής περιόδου, κατά τη διάρκεια της περιόδου της πτερόρροιας που ακολουθεί, κυρίως τον Αύγουστο, οι νευρώνες του τραγουδιού των ρυθμιστικών κέντρων υποβάλλονται σε μια διαδικασία  παλινδρόμησης και ένας μεγάλος αριθμός πεθαίνει, προκαλώντας μείωση στο μέγεθος των κέντρων, που συμπίπτει με τη σημαντική πτώση των επιπέδων της τεστοστερόνης. Σε αυτή τη φάση της παλινδρόμησης των κέντρων, παρουσιάζεται επίσης μια αναγέννηση, με τη διαδικασία της νευρογένεσης, με ενσωμάτωση των νέων νευρώνων, η οποία κορυφώνεται τον Νοέμβριο, όταν η τεστοστερόνη επιστρέφει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο με τον ίδιο τρόπο.

Συμπίπτοντας με αυτές τις κρίσιμες στιγμές της πτώσης και της αποκατάστασης των επιπέδων της τεστοστερόνης και της παλινδρόμηση και αποκατάστασης των εγκεφαλικών κέντρων που ελέγχουν το τραγούδι, υπάρχει μια αστάθεια που προκαλεί την τροποποίηση του τραγουδιού, όπου το πουλί μπορεί να χάσει, να ενσωματώνει, να τροποποιήσει, συλλαβές του τραγουδιού . Το τραγούδι γίνεται σταθερό για άλλη μια φορά από το Νοέμβριο μέχρι τον Μάιο, όταν η διαδικασία της αναγέννησης των κέντρων τραγουδιού είναι επίσης σταθερή. Αυτά τα σκαμπανεβάσματα στο μέγεθος των εγκεφαλικών κέντρων δεν παρατηρούνται σε άλλα ωδικά πτηνά όπου το αρχικό τραγούδι το θυμόνται σε όλη τους τη ζωή.

Με δεδομένη την παράλληλη παρατήρηση μεταξύ της ικανότητας να μαθαίνουν και να εκπέμπουν ένα πλήρες τραγούδι και το μέγεθος των εγκεφαλικών κέντρων, που προκαλείται από τη δράση της τεστοστερόνης κατά τη διάρκεια του σταδίου του προ-τραγουδιού και ακόμα πιο ουσιαστικά κατά τη διάρκεια της φάσης των πλαστικών τραγουδιών, εξακολουθεί να υπάρχει η εξάρτηση από το τραγούδι όσον αφορά στην σωστή ανάπτυξη των εγκεφαλικών κέντρων και η διαθεσιμότητα ενός επαρκούς επιπέδου τεστοστερόνης σε αυτές τις περιόδους.

Επίσης, με ετήσια περιοδικότητα, τον Ιανουάριο, υπάρχει και μια άλλη σημαντική πτώση των επιπέδων της τεστοστερόνης στο αίμα του καναρινιού, ασαφούς σημασίας, κατά την οποία δεν παρατηρείται αστάθεια  στο τραγούδι, ούτε μείωση του μεγέθους των κέντρων τραγουδιού, ίσως να σηματοδοτεί μια σημαντική αύξηση της κατανάλωσης αυτής της ορμόνης κατά την διαδικασία που εκτυλίσσονται τα σεξουαλικά χαρακτηριστικά στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την αναπαραγωγική περίοδο (ένα πουλί που έχω, πέρασε από αυτή τη περίοδο τον Ιανουαρίου, αν και είχε περιορισμένο τραγούδι και κάποια αναμενόμενα στοιχεία του χαρακτηριστικού τραγουδιού του έλειπαν, ωστόσο ανέβηκε ένα επίπεδο και αναδιατάχθηκε τη στιγμή αυτή, ίσως η περίοδος του Ιανουαρίου ενεργεί ως ένα είδος τελευταίας στιγμής περιόδου προσαρμογής πριν από την περίοδο αναπαραγωγής σε περιπτώσεις όταν το τραγούδι είναι ελλιπές για οποιονδήποτε λόγο, μετά το Νοέμβριο).

Μάθηση και μίμηση ενός ενήλικου μοντέλου

Φαίνεται λογικό να σκεφτεί κανείς ότι, αν τα καναρίνια έχουν την ικανότητα να μάθουν το τραγούδι με τη μίμηση του μοντέλου του ενήλικα αρσενικού, και αυτή είναι η διαδικασία που ακολουθούν αυτά τα πουλιά όταν ζουν ελεύθερα στη φύση, αφού ζουν και μαθαίνουν με το τραγούδι του πατέρα τους και άλλα ενήλικα αρσενικά στην ομάδα, τα καναρίνια μας πρέπει να μάθουν να τραγουδούν με τη μίμηση ενός ενήλικου αρσενικού με ποιοτικό τραγούδι, έχοντας τη φύση ως οδηγός μας (παράδειγμα). Αυτό είναι το κριτήριο ενός πολύ καλού εκτροφέα του Arcadio Pavon Macho, από την πόλη της Cazalla (Σεβίλλη), ο οποίος χρησιμοποιεί ένα δάσκαλο για τα μικρά πουλιά του, ώστε αυτοί να μάθουν να προφέρουν τις νότες καλά , έχοντας πάντα ως δεδομένο ότι οι νέοι θα έχουν καλή φωνή αφού θα προέρχονται γενετικά από καλή φωνή. Ο δάσκαλος αφήνεται στην κλούβα πτήσης, μαζί με τα νεαρά αρσενικά, μέχρις ότου αυτά τοποθετούνται σε επιμέρους κλουβιά (περί τα μέσα Οκτωβρίου έως τα μέσα Νοεμβρίου). Οι δάσκαλοι είναι "ολοκληρωμένα" καναρίνια που δεν έχουν «μπαουλιαστεί» ούτε εκτρέφεται ώστε να είναι θρασείς (που σημαίνει ένα αρσενικό πουλί με ένα υψηλό βαθμό αλαζονείας, αφού δεν εκφοβίζετε από άλλα πιο κυρίαρχα αρσενικά από αυτό, ούτε φθείρεται με την αναπαραγωγή), επειδή τα εν λόγω πτηνά διατηρούν υψηλότερο ποιοτικά τραγούδι. Μόλις τα νεαρά πουλιά απομακρύνονται από την κλούβα πτήσης, ο δάσκαλος είναι περιττός. Υποτίθεται ότι το τραγούδι είναι της υψηλότερης ποιότητας όταν έμαθε από ένα εξαιρετικό παράδειγμα και έτσι τα ελαττώματα  στο τραγούδι αποφεύγονται, αφού προηγουμένως έχουν εξαλειφθεί κατά τη διαδικασία της επιλογής των δασκάλων.

Άλλοι έμπειροι εκτροφείς, όπως ο Joaquin Sandua Sanchez, of San Pedro de Mieres (Οβιέδο), διατηρούν, χωρίς εξαίρεση, το κριτήριο της μη χρήσης δασκάλου, έτσι ώστε τα τραγούδια να προκύπτουν από τα νέα αρσενικά, ως αυθόρμητη εκδήλώση των γονιδίων τους και όχι ως ένα πλαστό αντίγραφο τραγουδιού. Κατά συνέπεια, η επιλογή των πουλιών, με καλύτερο τραγούδι είναι στην πραγματικότητα η επιλογή των πουλιών με την καλύτερη γενετική ποιότητα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δύο καναρίνια με το ίδιο γενετικό κληροδότημα έχουν την τάση να παρουσιάζουν το ίδιο τραγούδι, όπως και το φαινοτυπικό μοντέλο που εκπροσωπεί, τα αποτελέσματα από την αλληλεπίδραση των γονιδίων και του περιβάλλοντος, με την πλήρη έννοια του όρου (άλλοι ηχητικά ήχοι, το επίπεδο φωτός, τη διατροφή, τη θερμοκρασία, τους γείτονες σε μεγαλύτερο ή μικρότερο αριθμό, η διάθεση των επιπέδων τεστοστερόνης κατά τη διάρκεια του πλαστικού τραγουδιού, κλπ.), είναι σχεδόν αδύνατο να λένε ότι θα είναι παρόμοιο, όταν οι συνθήκες περιβάλλοντος φαίνεται να είναι το ίδιο για δύο πουλιά. Αυτή η μέθοδος της μάθησης χωρίς δάσκαλο εφαρμόζεται μέχρις ότου καθοριστεί συγκεκριμένη γραμμή τραγουδιού. Μετά δίνει τα ίδια αποτελέσματα που δίνει η χρήση δάσκαλου ή όχι, εφόσον το αντικείμενο της επιλογής έχει πραγματοποιηθεί και η γραμμή είναι σταθερή. Επιπλέον, η εμπειρία δείχνει επίσης ότι ένα καναρίνι που επεξεργάζεται μια σύνθεση ή ένα τραγούδι χωρίς κάποιο δάσκαλο, έχει μεγαλύτερο περιθώριο για αυτοσχεδιασμό, και με τον ίδιο τρόπο το τραγούδι του δεν θα είναι επαναλαμβανόμενο, περνώντας στην απόδοση από το ένα στο άλλο. Είναι χρήσιμο για να έχουμε τα νέα αρσενικά, μαζί ανά παρόμοια γενετικά οικογένεια με παρεμφερές τραγούδι που θα πρέπει να έχει όμοια χαρακτηριστικά ώστε να αποφεύγεται ή να περιορίζεται η επιρροή των άλλων ομάδων των νεαρών αρσενικών από διαφορετικές γραμμές, τα οποία διατηρούμε σε παρακείμενες κλούβες πτήσης, όπου μπορούν να ακούγονται και να αλληλοεπηρεάζονται, μεταξύ τους μπορεί να υπάρχει ένα ραδιόφωνο που να λειτουργεί ως ένα ακουστικό εμπόδιο.

Ένα ενδιάμεσο κριτήριο, είναι να χρησιμοποιήσετε ένα δάσκαλο στην κλούβα πτήσης, αλλά μόνο μέχρι την έναρξη της πτερόρροιας τον Ιούλιο όπου ο δάσκαλος σταματά το τραγούδι. Με αυτόν τον τρόπο ο νεαρός μπορεί να ξεδιπλώσει το τραγούδι που άκουγε, σύμφωνα με τις δικές του γενετικές αρετές, κατά το υπόλοιπο του καλοκαιριού και του φθινοπώρου. Μια τέταρτη δυνατότητα, που εφαρμόζεται από ορισμένους εκτροφείς, είναι να χρησιμοποιούν διάφορους δασκάλους με διαφορετικό τραγούδι, όλοι τοποθετούνται στην κλούβα πτήσης και κάθε νεαρό αρσενικό μαθαίνει το τραγούδι που του αρέσει καλύτερα ή ένα μείγμα από όλα. Άλλοι εκτροφείς χρησιμοποιούν ένα μικτό σύστημα: για να δημιουργήσουν νέες floreos και νέα ποιοτικά τραγούδια, αναπαράγουν μερικά ζευγάρια μακριά από τα άλλα χωρίς τη χρήση δασκάλων. Αν κάποια από τα μικρά κάνει νέα floreos ή νέα ποιοτικά τραγούδια, τότε αυτά τα πουλιά χρησιμοποιούνται ως δάσκαλοι στην επόμενη αναπαραγωγική περίοδο.

Υπάρχουν πειραματικές μελέτες που έγιναν σε άλλα πουλιά, όπως το pinzon cebra (zebra finch), από τις οποίες μπορεί κανείς να εξάγει τα ακόλουθα συμπεράσματα: 

Α. Ένα νεαρό αρσενικό πουλί εκτρέφεται σε συνθήκες αιχμαλωσίας με την παρουσία του πατέρας του και τον μιμείται σχεδόν ακριβώς, αλλά όταν περισσότερα από ένα νεαρά αρσενικά βρεθούν με έναν ενήλικο αρσενικό, το καθένα αλλάζει με τον τρόπο του, τους αδελφούς του τους θεωρεί δασκάλους και μειώνει την μίμηση από το ενήλικο μοντέλο: όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των νέων ανδρών μαζί, τόσο μικρότερος είναι ο αριθμός των συλλαβών που μιμήθηκαν και τόσο μικρότερη γίνεται η διάρκεια του τραγουδιού που μαθαίνει. Οι νεαροί αρσενικοί που γεννήθηκαν αργότερα μαθαίνουν από τους ενήλικες πιο γρήγορα από ότι τα μεγαλύτερα αδέλφια τους, συγκριτικά πάντα και έχουν μια πιο καλύτερη μίμηση.

Β. Οι νεαροί μπορούν να μάθουν από ένα μοντέλο τραγουδιού που τους δίνεται με ένα ηχητικό μέσο σε ένα κλουβί, αλλά η υπερβολική "αναπαραγωγή" του μοντέλου μειώνει τη συμπεριφορά μίμησης κατά 33%. Ο περιορισμός της μίμησης επηρεάζει επιλεκτικά συγκεκριμένες συλλαβές δεν παράγεται τυχαία. Αυτές μπορεί να είναι συλλαβές από όλα τα άλλα νεαρά πτηνά ή από άλλα που δεν έκανε.

Γ. Η ανάπτυξη των νέων στην κοινωνική απομόνωση, δηλαδή, μόνα και χωρίς να ακούν το τραγούδι των ενηλίκων, μπορεί να δώσει φωνή από ένα αυτοσχέδιο τραγούδι που, αν και άτυπα, θα περιλαμβάνει πολλούς φυσιολογικούς ήχους. Ωστόσο, αυτή η ικανότητα αυτοσχεδιασμού δεν φαίνεται να εκδηλώνεται όταν ακόμη υπάρχει έστω και ένα μικρό ποσοστό στη μίμησης από έστω και περιορισμένη έκθεση σε ένα ενήλικο μοντέλο τραγουδιού.

Δ. Όταν ο νεαρός ακούσει το τραγούδι ενός άλλου αρσενικού έξω από το κλουβί του, ένα αρσενικό τον οποίο δεν μπορούν να δουν ή να αλληλεπιδράσουν, η μίμηση του τραγουδιού είναι σπάνια ή απούσα.

Δεν υπάρχουν πειράματα, αν και είναι αντικείμενο μελέτης, που να έχουν ασχοληθεί με τη χρήση διαφόρων μοντέλων τραγουδιού ταυτόχρονα.

Η ανάλυση από αυτά τα δεδομένα, σε σχέση με τις πρακτικές που χρησιμοποιούνται στην εκτροφή καναρινιών, μας επιτρέπει να δηλώσουμε τα εξής:

1) Πράγματι, το νεαρό πουλί σε κλουβί με τον πατέρα του ή με κάποιον άλλο ενήλικο αρσενικό, μιμείται το τραγούδι τους σε μια σχεδόν ολοκληρωμένη μορφή. Η μίμηση είναι λιγότερο ολοκληρωμένη, όταν πολλά νεαρά πτηνά είναι στην ίδια κλούβα πτήσης και τα νεαρά πτηνά που γεννήθηκαν αργότερα, μαθαίνουν το τραγούδι του ενήλικα, σε νεαρότερη ηλικία από ότι τα μεγαλύτερά σε ηλικία από αυτά πουλιά. Η χρήση των γραμμένων τραγουδιών, όταν το νεαρό αρσενικό είναι σε μεμονωμένο κλουβί, οδηγεί μια σχεδόν πλήρη μίμηση του τραγουδιού, παραδόξως, όταν ο νεαρός το ακούει σπάνια, όχι περισσότερο από δύο ή τρία λεπτά την ημέρα. Αν παίζεται πιο συχνά, η μίμηση θα είναι ελλιπής.

2) Όταν δεν υπάρχει πρότυπο από ενήλικες για να μιμηθεί, το νεαρό αρσενικό θα αυτοσχεδιάσει ένα άτυπο τραγούδι, αλλά με χαρακτηριστικές συλλαβές. Στην περίπτωση αυτή, κάθε νέο αρσενικό θα χρησιμεύσει ως ένα δάσκαλος για τους άλλους.

3) Η χρήση του ραδιοφώνου ως background, παίζοντας όλη μέρα, μπορεί να έχει δύο αποτελέσματα: πρώτον, να τονώσει την πορεία του τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένων των CVS. Δεύτερο, να χρησιμεύσει ως ερέθισμα ως εκ περισσού ακουστικής, πετυχαίνοντας μείωση της ικανότητας μίμησης σε νεαρά πουλιά που το ακούν, που είναι θετικό για εκτροφείς που ακολουθούν τον τρόπο όπου τα νεαρά πτηνά δεν ακούνε δασκάλους. Είναι εύκολο να κατανοήσουμε την δράση της τόνωσης με χρήση ήχων στην πορεία του τραγουδιού, τοποθετώντας σε μια θέση όπου υπάρχει έλλειψη τέτοιων ερεθισμάτων, με τον ίδιο τρόπο που επιδρά στα κέντρα του λόγου ενός κωφού ατόμου και περιορίζει την ικανότητα του να μιλούν σωστά.

4) Η υπερβολική έκθεση σε ήχους, όπως η χρήση του ραδιοφώνου συνεχώς ή τη μάθηση για να τραγουδήσει με την παρουσία ενός μεγάλου αριθμού νεαρών πτηνών, μπορεί να θέσει σε διαδικασίες επιλεκτικότητας στην προσπάθεια των νέων όσον αφορά την μίμηση , την αποδοχή ορισμένων μοντέλων και την απόρριψη άλλων. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ευρύ φάσμα των ήχων και των τραγουδιών που προέκυψαν κατά το κελάηδισμα των πουλιών, στο φυσικό περιβάλλον όσο και στην αιχμαλωσία. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Υπάρχουν πολλά ερωτήματα που σχετίζονται με τη μάθηση του τραγούδιου στα καναρίνια, και αυτό κρατά ανοικτή την μελέτη και τον πειραματισμό, αλλά μπορούμε να βγάλουμε τα ακόλουθα συμπεράσματα:

Τα χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης και η χροιά της φωνής, ουσιαστικά εξαρτώνται από την ανατομική διάπλαση του φωνητικού οργάνου του καναρινιού, το οποίο καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με το γονότυπο.

Η μουσική σύνθεση ή τραγούδι του καναρινιού αποτελεί μέρος του φαινοτύπου του και κατά συνέπεια, είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης του γονότυπου και του περιβάλλοντος, με την ευρύτερη έννοια.

Παρά το γεγονός ότι τα καναρίνια έχουν διαφυλάξει την ικανότητα να μαθαίνουν νέες συλλαβές όλο το χρόνο, είναι κατά τη διάρκεια της φάσης του πλαστικού τραγουδιού ή της κρίσιμης περιόδου της μάθησης, τότε που έχουν τη μεγαλύτερη δυνατότητα. Κατά συνέπεια, η συντόμευση της περιόδου αυτής, η επιτάχυνση της έναρξης της σεξουαλικής ωρίμανσης, μέσω του ατομικού εγκλωβισμού ή χορηγώντας επιπλέον τεστοστερόνη, μπορεί να οδηγήσει σε μια συλλαβική φτώχεια του τραγουδιού.

Έχουμε αποτύχει να αναγνωρίσουμε πολλούς παράγοντες που σχετίζονται με το περιβάλλον που μπορούν να επηρεάζουν τη εκμάθηση  του τραγουδιού, όπως το κύριο στοιχείο που είναι ο φαινότυπος. Μπορούμε να τους τοποθετήσουμε σε δύο ομάδες: αυτούς που σχετίζονται με το ακουστικό ερέθισμα που μπορούν ή δεν μπορούν να χρησιμεύσουν ως μοντέλα και εκείνων που αφορούν τη διαθεσιμότητα των βέλτιστων επιπέδων της τεστοστερόνης.

Δεν είναι αποδεκτό, ότι σε μια γενικευμένη μορφή εκμάθησης με ένα δάσκαλο, προκύπτει ένα τραγούδι με περισσότερες συλλαβές (ρεπερτόριο) ή περισσότερη μουσικότητα, αν και είναι σαφές ότι δασκαλεμένα πουλιά τραγουδούν σαν τους δασκάλους τους, δεδομένης της ικανότητας μίμηση που έχουν. Η εκμάθηση χωρίς δάσκαλο, μπορεί να οδηγήσει σε ένα τραγούδι το οποίο, τουλάχιστον, θα έχει ίδιο πλούτο σε συλλαβές και μουσικότητα, όπως θα τα μάθαινε από το δάσκαλο, θα μπορεί να είναι ένας τρόπος για την απόκτηση νέων floreos και ένα τραγούδι που αντανακλά το γονότυπου, επιτρέποντας μια γενετική επιλογή η οποία είναι πιο σίγουρο, δίνει μια καλύτερη ικανότητα αυτοσχεδιασμού. Από την άλλη πλευρά, χρησιμοποιώντας αυτό το σύστημα, υπάρχει μεγαλύτερο ρίσκο να βγει ένα τραγούδι χαμηλότερης αξίας με ελαττώματα στην εκτέλεσή του. Δεν έχει, ωστόσο, την απαιτητικότητα που έχει ο τρόπος εκμάθησης με ένα δάσκαλο σε μια γραμμή, αφού είναι συγκεκριμένη. 

Πηγή: http://www.timbrado.com/artaprendizaje2x.shtml